Fiksacja u psa jako zaburzenie zachowania
Fiksacje u psa - podłoże zachowania i metody postępowania
Definicja fiksacji u psa
Fiksacja u psa odnosi się do zachowania, w którym pies wykazuje obsesyjne zainteresowanie lub skupienie na określonym obiekcie (np.pies patrzy obsesyjnie na cienie lub odblaski światła), dźwięku, ruchu lub czynności. Może to obejmować nieprzerwane śledzenie obiektu wzrokiem, stałe skanowanie otoczenia, nieustanne szczekanie lub napinanie się wobec konkretnych bodźców. Warto zrozumieć, że fiksacja może prowadzić do niezdrowych zachowań, które wpływają na samopoczucie psa oraz na jego relacje z innymi zwierzętami i ludźmi. Długotrwałe napięcie i aktywność, która towarzyszy tym czynnościom podnosi poziom stresu u psa i potęguje jego zmęczenie.
Jak rozpoznać fiksację u psa - objawy
Gdy pies zauważy przedmiot na którym się fiksuje nagle zmienia sie jego wyraz twarzy, pies sztywnieje a jego wzrok robi się szklany i mętny. Pies jest obsesyjnie skupiony na tym co go zainteresowało i nie można odwrócić jego uwagi od tego przedmiotu. Pies wygląda jakby był w transie gdy napotka na to co wyzwala w nim fiksację.
Przyczyny fiksacji u psa
Fiksacja u psa może wynikać z różnych przyczyn, takich jak lęki, niezaspokojone potrzeby, brak odpowiedniego wyszkolenia, frustracja, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne lub nawet zaburzenia neurologiczne. Przyczyny fiksacji mogą być złożone i zależeć od indywidualnych cech psa. Ważne jest zidentyfikowanie przyczyny zachowania, aby móc skutecznie je kontrolować i zarządzać.
Na czym najczęściej fiksują się psy? obiekty fiksacji psa
Pies może fiksować się na różnych przedmiotach. Istnieje kilka przedmiotów, na które psy często wykazują fiksację.
Najczęstsze obiekty fiksacji psów:
- Zabawki: Psy często fiksują się na swoich ulubionych zabawkach, takich jak piłki, pluszowe misie, gumowe kości itp. Mogą nosić je ze sobą wszędzie, obgryzać je lub wykazywać inny nadmierny zainteresowanie nimi. Niektóre psy fiksują się na przedmiotach używanych do zabawy, takich jak frisbee i piłki. Mogą być skoncentrowane na tych przedmiotach i nieustannie je aportować lub próbować je złapać.
- Przedmioty codziennego użytku: Psy mogą fiksować się na przedmiotach codziennego użytku, takich jak buty, skarpetki, ręczniki, koce, poduszki itp. Mogą obgryzać te przedmioty lub próbować je nosić wokół domu.
- Odbicia w lustrze: Niektóre psy fiksują się na swoim odbiciu w lustrze. Mogą być skoncentrowane na tym obrazie, szczekać na niego, skakać w stronę lustra lub próbować z nim interakcji.
- Światło laserowe: Niektóre psy fiksują się na świetle laserowym. Mogą biegać za punktem światła, próbować go złapać lub śledzić go wzrokiem w sposób obsesyjny.
- Szyszki lub kamienie: Zwykle to człowiek inicjuje tego typu złe nawyki rzucając psu szyszki w lesie lub kamienie zamiast piłki przeznaczonej do zabawy z psem. Zaawansowaną formą tego problemu jest zjadanie kamieni przez psa
- Cienie lub odblaski słońca: to zwykle dotyka psów border collie i owczarków niemieckich, które wyczulone są na bodźce wzrokowe i nadmiernie interesują się poruszającymi się cieniami lub odblaskami świateł na ścianie. Pies z obsesją na punkcie świateł i cieni może gonić cienie poruszające się i szczekać na nie. Przyczyną pogoni za światłami lub cieniami jest zwykle nuda i stany lękowe u psa oraz wysoki poziom niezaspokojenia instynktów i popędów łowieckich. Popędy łowieckie i instynkty można w zdrowy sposób zaspokoić poprzez odpowiednie zabawy z psem. Gdy brakuje odpowiednich zabaw i ruchu pies może reagować w taki sposób, że goni cienie lub światła i próbuje je złapać.
Skutki fiksacji u psa
Fiksacja u psa może mieć negatywne skutki zarówno dla psa, jak i dla jego otoczenia. Niezdrowe zachowanie wynikające z fiksacji może prowadzić do chronicznego stresu, utraty równowagi emocjonalnej oraz wpływać na relacje psa z innymi zwierzętami i ludźmi. Ponadto, niektóre formy fiksacji mogą być niebezpieczne dla psa, prowadząc do uszkodzeń fizycznych, takich jak uszkodzenie zębów, gardła lub jelit.
Postępowanie wobec fiksacji u psa
Aby zaradzić fiksacji u psa, istotne jest zidentyfikowanie przyczyny zachowania i dostosowanie odpowiednich technik i strategii treningowych. W przypadku problemów behawioralnych, zawsze warto skonsultować się z doświadczonym behawiorystą zwierzęcym, który przeprowadzi dokładny wywiad, oceni zachowanie psa i zaleci odpowiednie techniki i interwencje behawioralne.
Fiksacje mogą mieć też podłoże genetyczne. Niestabilność charakteru i podatność na zaburzenia psychiczne jest dziedziczona przez szczeniaki po rodzicach.
Metody postępowania w zależności od rodzaju fiksacji
Fiksacja u psa może dotyczyć różnych obiektów, dźwięków, ruchów lub czynności. W zależności od rodzaju fiksacji, istnieją różne metody postępowania.
- Fiksacja na obiekty: wykorzystuje się szerokie spektrum metod szkoleniowych z naciskiem na naukę zachowań wykluczających, naukę rezygnacji i samokontrolę psa.
- Fiksacja na dźwięki: stosuje się odwrażliwianie i przeciwwarunkowanie behawioralne
Jak oduczyć psa fiksacji? Psie fiksacje i obsesje
Metody treningowe zalecane przy fiksacjach psa:
- Odwracanie uwagi: Kiedy zauważysz, że pies zaczyna fiksować się na konkretnym obiekcie, spróbuj odwrócić jego uwagę poprzez zaproszenie go do zabawy, używając ulubionych zabawek lub wykonywając polecenia, które pies zna i lubi. Możesz również odwołać się do techniki "uwaga" lub "odwrót" i nagradzać psa, gdy skieruje swoją uwagę na ciebie zamiast na obiekt fiksacji.
- Wymiana obiektu: Jeśli pies fiksuje się na określonym obiekcie, spróbuj wymienić ten obiekt na coś innego, co jest dla niego równie atrakcyjne, ale bardziej odpowiednie. Na przykład, jeśli pies gryzie kamienie, możesz podać mu gumową zabawkę do gryzienia lub odpowiednią kość dla psa. Ważne jest, aby zachęcać psa do skoncentrowania się na nowym obiekcie i nagradzanie go za interesowanie się nim. Przeczytaj też: pies zjada kamienie. Metoda wymiany obiektu wykorzystywana jest również przy terapii zespołu pica u psów
- Trening w postaci nauki dobrego odpowiedniego zachowania: Możesz nauczyć psa bardziej odpowiedniego i akceptowalnego zachowania, które zastąpi fiksację. Na przykład, gdy zauważysz, że pies zaczyna fiksować się na kamieniach, możesz nauczyć go komendy "zostaw" lub "puść", a następnie nagradzać go za posłuszeństwo i odłożenie kamienia. Powtarzanie tego treningu i nagradzanie pozytywnego zachowania może pomóc pupilowi zrozumieć, że fiksacja nie jest akceptowalna, a odpowiednie zachowanie jest nagradzane.
- Socjalizacja i eksponowanie na różne bodźce: Ważne jest, aby pies był odpowiednio socjalizowany i eksponowany na różne bodźce od szczenięcia. Stopniowe eksponowanie psa na różne bodźce i nagradzanie go za spokojne i pozytywne reakcje może pomóc w zmniejszeniu fiksacji.
Psi behawiorysta dla psa z fiksacją lub innym zaburzeniem zachowania
Fiksacja u psa jest problemem natury psychicznej i wymaga regularnego treningu z psem aby zmienić jego zachowanie. Należy kompleksowo podejść do zagadnienia i nie skupiać się jedynie na eliminacji fiksacji ale skupić się na ogólnym wychowaniu psa na osobnika o zrównoważonym charakterze. Aby skutecznie zarządzać fiksacją u psa, ważne jest zidentyfikowanie przyczyny zachowania i dostosowanie odpowiednich technik treningowych. W przypadku problemów behawioralnych, zawsze warto skonsultować się z behawiorystą, który pomoże w diagnozie i opracowaniu planu postępowania. Terapia i odpowiednie postępowanie wobec fiksacji u psa może przyczynić się do poprawy jakości życia psa oraz relacji z jego otoczeniem. Link: Zapisy na konsultacje behawioralne
Jeśli fiksacja psa połączona jest ze szczekaniem przeczytaj: jak oduczyć psa szczekania. Jedną z form fiksacji psa może być również gonienie własnego ogona przez psa i gdy pies kręci się w kółko.
