Jak rozumieć strach, niepokój, lęk u psów
Niniejszy artykuł przedstawia kryteria diagnostyczne, obala powszechne błędne przekonania, omawia skuteczne strategie zarządzania oraz opcje leczenia, aby pomóc właścicielom psów w rozpoznawaniu i skutecznym rozwiązywaniu problemów behawioralnych psów związanych ze stanami lękowymi u psów.
Strach u psa - pies nadmiernie strachliwy
Strach u psów charakteryzuje się wycofaniem i unikaniem bodźców, które go wywołują, bez przejawów agresji. Prawdziwy strach manifestuje się wyraźnymi objawami fizycznymi, takimi jak:
- Obniżona postawa ciała (głowa, uszy, ogon)
- Drżenie lub trzęsienie się
- Ślinienie się i oblizywanie warg
- Ukrywanie się lub odwracanie
- W skrajnych przypadkach oddawanie moczu lub kału
Psy odczuwające strach zazwyczaj unikają interakcji społecznych, aby zredukować stres. Przeczytaj więcej w artykule: Pies lękliwy - jak szkolić psa lękliwego: webinar szkolenie psa lękliwego
Wyróżniamy dwie główne grupy psów lękliwych:
Strach od szczeniaka: Pojawia się u szczeniąt w wieku 5–8 tygodni, na skutek czynników genetycznych lub braku ekspozycji na różne bodźce.
Strach z okresu dojrzewania: Rozwija się lub nasila w okresie dojrzałości społecznej (1–3 lata).
Powszechne błędne przekonania:
„On jest po prostu nieśmiały” – Prawdziwy strach jest stanem patologicznym, a nie cechą osobowości.
„Z tego wyrośnie” – Zachowania lękowe zwykle nasilają się bez interwencji."
Lęk u psa - Uogólnione Zaburzenie Lękowe u psa
Psy z uogólnionym zaburzeniem lękowym wykazują uporczywy niepokój i nadreaktywność bez konkretnych bodźców wywołujących. Kluczowe objawy obejmują:
-
Ciągłą czujność i skanowanie otoczenia
-
Nadreaktywność na drobne bodźce
-
Zwiększoną aktywność ruchową (chodzenie tam i z powrotem)
-
Objawy fizjologiczne (dyszenie, rozszerzone źrenice)
- Sporadyczną biegunkę lub utratę wagi spowodowaną stresem
Częste błędne przekonania:
"Pies jest po prostu aktywny, bo jest młody" – GAD utrzymuje się dłużej niż normalne poziomy młodzieńczej energii.
"Ta rasa jest naturalnie czujna" – Nadmierna czujność jest stanem patologicznym.
Przeczytaj więcej: nadpobudliwy pies, pies reaktywny
Lęk separacyjny u psów
Lęk separacyjny obejmuje zachowania związane z rozłąką, występujące wyłącznie wtedy, gdy pies jest oddzielony od swojego właściciela/właścicieli. Typowe objawy to:
-
Zachowania destrukcyjne
-
Nadmierna wokalizacja (szczekanie, skomlenie)
-
Załatwianie się w domu mimo wcześniejszego nauczenia czystości
-
Ślinienie się, dyszenie, chodzenie tam i z powrotem
-
Wycofanie lub znieruchomienie
Czynniki ryzyka obejmują historię zmiany domu, traumatyczne doświadczenia podczas samotności, nadmierne przywiązanie do opiekuna za czasów szczenięcych, utratę zwierzęcia towarzyszącego, zaburzenia poznawcze związane z wiekiem oraz deficyty sensoryczne.
Częste błędne przekonania:
"Pies robi to ze złości lub na złość" – Zachowania są spowodowane dystresem, a nie chęcią zemsty.
"Potrzebuje drugiego psa do towarzystwa" – Dodatkowe zwierzę rzadko rozwiązuje problem lęku separacyjnego.
"Nudzi się" – Zestresowane psy nie są w stanie bawić się zabawkami ani jeść podczas epizodów lęku.
Zalecenia dotyczące leczenia:
Skuteczne leczenie zazwyczaj wymaga wizyty u psiego behawiorysty i opracowanie planu leczenia - zapisy do psiego behawiorysty dla psów z lękiem separacyjnym: Psi behawiorysta online, więcej o lęku separacyjnym u psa w artykule: Lęk separacyjny u psa
